لقمه: حتما این اصطلاح را زیاد شنیده‌اید که اغلب راجع به افراد مثبت با خصلت‌های خوب به‌کار برده می‌شود که «سر سفره خانواده‌اش بزرگ شده است» مثل خیلی از نکته‌ها و ضرب‌المثل‌های قدیمی، حتما این جمله هم بی‌حکمت نبوده است. روان‌شناسان غربی هم این جمله را تایید می‌کنند و به خانواده‌ها تاکید می‌کنند غذا خوردن خانواده دور هم را یک مساله تربیتی جدی به حساب بیاورند. غذا خوردن خانواده کنار هم و به‌عنوان یک جمع خانوادگی به غیر از آثار مثبت تغذیه‌ای برای افراد خانواده آثار مثبت دیگری هم دارد.
مطالعات نشان داده‌اند بچه‌هایی که در کنار خانواده‌شان غذا می‌خورند، در مدرسه موفق‌ترند، کمتر به سمت دخانیات و مواد مخدر می‌روند و کمتر از بقیه بچه‌هایی که شرارت نشان می‌دهند و دعوا می‌کنند، تنهایی غذا می‌خورند و به حال خود رها می‌شوند. این روزها زندگی پرمشغله، پدر و مادرهای دوشغله و بچه‌هایی که مدام از این کلاس به کلاس دیگر می‌روند کمتر اجازه می‌دهد که خانواده وعده‌های غذایی را دور هم صرف کنند. توجه به نکات زیر به پدر و مادرها کمک می‌کند این مشکل را کمی برطرف کنند.
خیلی سخت نگیرید: اگرچه اضافه بر بسیاری فواید دیگر، شام خوردن کنار خانواده مطمئن‌ترین و بهترین روش داشتن یک تغذیه سالم است اما به نظر دکتر دیوید لودویگ، استاد بخش اطفال دانشگاه هاروارد، یک شام خانوادگی لزوما به معنی این نیست که همیشه پدر و مادر و بچه‌ها راس یک ساعت معین در تمام روزهای هفته دور میز کنار هم بنشینند و غذای خانگی بخورند. به گفته ایشان تحقیقات نشان داده است که با وجود اینکه گفته می‌شود مصرف غذا جلوی تلویزیون می‌تواند مضراتی مانند زیاد غذا خوردن کودکان داشته باشد اما بچه‌هایی که در خانه و حتی جلوی تلویزیون غذا خورده‌اند از بچه‌هایی که در تنهایی غذا خورده‌اند زندگی سالم‌تری داشته‌اند. اهمیت این موضوع در این نکته اساسی است که وقتی خانواده کنار هم غذا می‌خورند و وقتی احساس غذا خوردن کنار یک جمع به کودک دست می‌دهد، او بهتر و سالم‌تر غذا می‌خورد حتی اگر غذای صرف شده از غذاهای آماده باشد بهتر است که در کنار خانواده خورده شود و کاملا اثر متفاوت‌تری از خوردن یک پیتزا در تنهایی دارد. دکتر لودویک پیشنهاد می‌کند که حتی اگر پدر و مادرها وقت غذا درست کردن ندارند و غذای آماده تهیه کرده‌اند اضافه کردن کمی سالاد، شیر یا چند افزودنی سالم و سرو کردن آن مانند یک غذای خانگی می‌تواند آثار مثبتی داشته باشد. به عقیده او خیلی مهم نیست که چه می‌خورید، وقتی با هم غذا می‌خورید، موجب می‌شود شام خوردن بیشتر طول بکشد و زمان کنار هم بودن خانواده بیشتر باشد.
به برنامه خود پایبند باشید: حتما لازم نیست تا غذای خانوادگی، یک وعده کامل و پرتشریفات مانند شام باشد. اگر وقت شام خوردن کنار یکدیگر را ندارید، یک برنامه دیگر بریزید. صبحانه، ناهار، یا حتی وعده‌های غذایی تعطیلات آخر هفته را برای خانواده کنار بگذارید. وقتی در طول هفته نمی‌توانید وعده‌های غذایی را کنار خانواده باشید، حتما یک روز خاص در هفته را برای این کار در نظر بگیرید و به هیچ وجه برای آن روز برنامه‌ریزی نکنید.
با هم حرف بزنید: داشتن غذای مشترک با کودک‌تان موجب می‌شود تا در مشکلات او هم شریک شوید. پس از غذا خوردن یا حتی در حین آن با فرزندتان راجع به اتفاقات روزانه صحبت کنید. توجه به غذا خوردن موجب می‌شود فرزندتان با آرامش بیشتری و بدون خجالت راجع به مسایلش با شما صحبت کند. پس از تمام شدن غذا زود از سر سفره یا میز بلند نشوید و سعی کنید زمانی را برای حرف زدن اختصاص بدهید. خوردن میوه و سالاد پس از صرف غذا ضروری است. اگر عادت به حرف زدن در حین شام را ندارید زمان خوبی است تا به این وعده غذایی هویت یک جلسه خانوادگی دوست داشتنی را بدهید.
فرزندتان را تنها نگذارید: حتی اگر فرزندتان گرسنه نیست از او بخواهید تا در کنار شما بنشیند. اگر کودک‌تان اصرار دارد که حتما جلوی تلویزیون غذا بخورد، برایش وعده غذایی مشخص تهیه کنید و سعی کنید شما هم در کنار او قرار بگیرید تا به‌تدریج توجهش از تلویزیون به شما معطوف شود.



نویسنده:دکتر سیداحسان بیکایی