دکتر ضیاءالدین مظهری گفت: اصولا نباید بگذاریم انباشتگی هایی از انرژی به صورت چربی در بدن ما به طور خزنده ای ایجاد شود و اگر تعادلی در دریافت و مصرف انرژی فراهم نماییم به مدت 10 سال می توانیم وزن فعلی امان را حفظ کنیم ولی به دلیل اینکه هر 10 سالی که از مرز 25 سالگی فراتر می رویم نیاز ما به انرژی پایه به مقدار 5 تا 7 درصد کاهش می یابد اگر بخواهیم وزن و اندام خود را حفظ کرده و از بزرگ شدن غبغب و بزرگ شدن شکم جلوگیری کنیم باید به همین نسبت از دریافت انرژی روزانه امان حذف نماییم.

وی خاطرنشان کرد: افرادی که دچار چاقی هستند به جای پناه بردن به عطاری ها، افراد ناباب، تبلیغات ماهواره ای و اینترنتی دور از واقعیت، می توانند با صلاحدید یک متخصص یا کارشناس تغذیه با یک رژیم متعادل و متناسب و متنوع و با کاهش مقدار مختصری از انرژی مورد نیاز روزانه اشان به آرامی به کاهش وزن حقیقی و ماندگاری که دور از هر عارضه ای می باشد دست پیدا کنند. با این قبیل برنامه های کاهش وزن افراد قادر خواهند بود هم به وزن ایده آل خود دست پیدا کنند و هم بسیاری از پارامترهای بیوشیمیایی افزایش یافته خون (مثل چربی خون، قند خون، اسید اوریک) و حتی فشارخون خود را کاهش دهند و به سلامتی پایدار و تناسب اندام ماندگار نایل شوند.

این متخصص تغذیه و رژیم درمانی تاکید کرد: اصولا هیچ ماده غذایی برای لاغری یا چاقی قسمت خاصی از بدن وجود ندارد البته بعضی از مواد غذایی مثل فست فودها، سیب زمینی سرخ کرده، چیپس، شکلات و شیرینی ها که به صورت عادتی مصرف می شوند اغلب، گرایش به انباشته شدن انرژی در ناحیه احشاء و شکم و پهلوها دارند واگر بخواهیم از چاقی های این قسمت های بدن جلوگیری کنیم باید از مصرف این مواد غذایی خودداری کنیم اگرچه اثرات این مواد دیرتر بروز می کند اما حتما بروز خواهد کرد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه بیان کرد: افزایش وزن بدن و از بین رفتن تناسب بین قد و وزن و آثار آن فقط به تغییر ظواهر بیرونی نیست بلکه به دنبال رژیم غذایی نامتناسب و پرخوری، در درون افراد نیز تغییراتی ایجاد می شود که نتیجه آن افزایش قند خون، فشارخون، چربی خون بخصوص افزایش LDL خون می باشد که اگر به موقع نسبت به کنترل این تغییرات اقدام نکنند سندروم متابولیک ایجاد می شود که با افزایش قطر شکم، قند ناشتا، بالا رفتن میزان LDL و کاهش HDL و افزایش میزان اسید اوریک خود را نشان می دهد که نشانه ای از نشانه های فوق ابتلا به سندروم متابولیک را هشدار می دهد که نتیجه عدم توجه به این تغییرات موجبات بروز دیابت نوع دوم و عوارض ناشی از آن خواهد شد.