رسول گرامی اسلام (ص) در بیان خواص خربزه فرموده اند: خربزه از زینت های زمین است، آب آن از رحمت الهی، و شیرینی آن از بهشت است.

از امام علی علیه السلام نقل شده است خوردن خربزه، مثانه را پاك و سنگ مثانه را آب می كند و ادرار را افزایش می دهد. ایشان می فرمایند: خربزه ده خاصیت دارد:

1- خوردنی است.

2- آشامیدنی است، چون آبدار است.

3- میوه است.

4- گل است ( زیرا بویی مطبوع دارد ).

5- شیرینی است ( زیرا دارای قند زیاد است ).

6- روده ها و معده را شستشو می دهد.

7- معده و روده را پاكیزه می كند.

8- سبزی است.

9- دوای درد است.

قسمت هایی از این میوه كه در تغذیه و پزشكی استفاده می شود، عبارت اند از: گوشت، تخم و پوست میوه.


خواص درمانی خربزه

1- خربزه دارای ویتامینA است، از این رو درترمیم و تجدید سلول های بدن نقش دارد.

2- خربزه با داشتن خاصیت ادرارآور بودن در بیماری های سنگ كلیه و مثانه مفید است؛ دراین بیماری ها باید نمك و فلفل كمتر خورده شود.

3- خربزه سرشار از ویتامین هایA ،D وC و سلولز است.

4- خربزه به علت دارا بودن خاصیت ملیّن، برای معالجه یبوست تجویز می شود.

5- اگر گوشت خربزه را له كنید و به صورت مرهم روی سوختگی های سطحی پوست بدن بگذارید، آن را معالجه خواهد كرد.

6- تخم خربزه برای سرفه حاد، درد سینه و حلق و تب های شدید مفید است.

7- خربزه باعث افزایش شیر در زنان شیرده می شود.

8- مغز تخم خربزه ی بو داده طبیعت گرم دارد.

9- مغز تخم خربزه ی بو داده دارای خاصیت ادرار آور، نرم كنندهو افزایش دهنده میل جنسی است.

10- خربزه برای اشخاص مبتلا به سل ریوی و كم خونی مفید است.

11- خربزه، رنگ چهره را روشن می كند و بیماری استسقاء ( احساس تشنگی دائمی ) را درمان می نماید.

13- خربزه به هضم غذا كمك می كند و رودل را برطرف می نماید.

14- خوردن 8 گرم دم كرده ی پوست خشك شده ی خربزه ، سنگ مثانه را دفع می كند.



احتیاط لازم در مصرف خربزه

1- مصرف زیاد خربزه باعث نفخ می شود، در نتیجه در ناحیه معده و روده ایجاد درد می نماید.

2- باید خربزه را بعد از غذا مصرف نمود، زیرا در غیر این صورت تولید اسهال و ورم روده می كند.

3- خوردن خربزه كال در كسانی كه معده ضعیف دارند، تولید اسهال می كند. همچنین خلط را می افزاید و برای سینه درد و سرماخوردگی مضر است. 


بهترین زمان مصرف خربزه در میان دو وعده غذایی می‌باشد و علامت خربزه خوب آن است که سنگین و نسبتا سفت باشد و قسمت انتهای آن را چون کمی فشار دهید مختصری فرو رود.



چگونگی تشخیص خربزه رسیده 

خربزه رسیده، همانند هندوانه، ساقه یا ریشه آن، هنگام برداشت براحتی از خربزه جدا شده و برآمدگی اندکی دارد یا حتی فرورفتگی ایجاد کرده است و همانند طالبی، پوستی زبر و زرد دارد. راه‌های طولی آن به رنگ سبز کمرنگ است. 

هر قدر نرم‌تر باشد نشانه اسیدی شدن بیشتر یا قرار داشتن در آستانه ترشیدگی است. سراغ خربزه‌های نوبر نروید! چون معمولا بی‌مزه‌اند. خربزه شیرین حدود یک ماه بعد از نوبرانه به بازار می‌آید.