به گزارش لقمه، خبرگزاری دانشجو نوشت: غذای جسم مهم است، همانگونه که غذای روح و البته غذای جسم مانع یا عامل کسب برخی از فیوضات معنوی و رحمانی نیز می گردد. کما اینکه در بسیاری از روایات بر لقمه ای که می خوریم و تاثیرات آن بسیار تاکید شده و توصیه فراوان شده است که مراقب راه های کسب مال و خوراکی های جسمی باشیم که در غیر این صورت گرفتار مشکلات و امراض باطنی می شویم. مثلا یکی از تاثیرات لقمه حرام و آلوده، سخت شدن تربیت فرزندان است و شما مخاطب گرامی با نظری کوتاه در احوالات جامعه و اطرافیان و قیاس آن با مثلا 20 سال قبل خود، حدیث مفصل بخوانید از این مُجمل! روی دکه روزنامه فروشی ها و مجله فروشی ها پر است از نشریات آشپزی. از «ساناز و سانیا» و «آشپزی مثبت» بگیرید تا «هنر آشپزی» و ... از آموزش انواع شیرینی و شکلات گرفته تا آموزش انواع غذاهای سنتی و مدرن. این امر (تکثر نشریات آشپزی) فی نفسه مذموم نیست و بسیار خوب است که به مردم آموزش دهیم چه بخورند، چگونه بپزند و چطور به احوالات غذایی خود دقت کنند. اما نکته حائز اهمیتی که وجود دارد چگونگی این پرداختن است. در فرهنگ ایرانی اسلامی به غذا و تاثیرات آن بسیار توجه شده است. اینکه هر ماده غذایی چه طبعی دارد، در چه فصلی از سال بهتر است خورده شود، مصلح هر ماده غذایی چیست و... قس علی هذا. روایات متعدد و فراوانی هم در باب تاثیرات هر کدام از غذاها داریم، که مثلا برای فلان بیماری فلان میوه را بخورید، یا برای فلان درد جسمی از فلان سبزی استفاده کنید. اینکه رویکرد این همه نشریه غذایی نسبت به این‌چنین مسائلی چگونه است به نظر مهم و ضروری می رسد. با توجه به این نکات و روایات که بسیاری از آنان را در طب الصادق(ع) و طب الرضا(ع) می توان یافت، بسیاری از امراض را می توان پیشگیری یا درمان کرد. طبیعتا همه این نشریات را نخوانده ام، ولی بسیار بعید می دانم چنین نگرش و دیدگاهی نسبت به غذا، در این نشریات وجود داشته باشد. متاسفانه چیزی که بیشتر استنباط می شود رشد و ترویج مصرف زدگی، تجمل گرایی و در برخی موارد ترویج غذاهای غربی، در جامعه است که قطعا این امر مذموم است. اگر در کنار این همه تنوع غذایی ای که در این دسته از نشریاتِ آشپزی وجود دارد، نشریه ای نیز تهیه می شد که غذاها و حتی آداب غذا خوردن را نیز ترویج دهد، منتها با نظر به طب سنتی ایران و توصیه های ائمه اطهار(ع) در این باب. این نشریات را نه توصیه به خرید می کنم و نه منع از خرید. شاید دیدن و خریدنشان به عنوان زنگ تفریح جالب باشد؛ صرفا همین!